Translate

piątek, 9 sierpnia 2013

Sos co do wszystkiego prawie pasuje

Ostatnio byłam na grillu. Nie ma w tym nic nadzwyczajnego i o tej porze roku jest to typowe zachowanie. Zanim jednak do niego doszło, wraz ze znajomymi mieliśmy dyskusję na temat menu. Stanęło na sałatce, o której wkrótce napisze, bo jest o czym, piersiach z kurczaka, warzywach z pieczarkami, szynką szwarcwaldzką i boczkiem nadzianych na bambusowy patyczek i pstrągu. Pomyślałam, że przydałby się jakiś sosy, jednak towarzystwo uznało, że są one zbędne, w końcu i tak do kurczaka miały być tzatzyki, a poza tym ketchup i musztarda wystarczą. Gdybyśmy zaplanowali inne potrawy, na przykład karkówkę w piwie czy chociaż kiełbasę, dodatkowy sos byłby pożądanym dodatkiem, a tak można było się bez niego obejść.

Najpopularniejszym sosem, przynajmniej ja to tak widzę, nigdy żadnych statystyk nie przeglądałam, jest sos czosnkowy. Od ilości dostępnych na półkach sklepowych gotowców można dostać oczopląsu. Można również skorzystać z wersji w proszku, którą wystarczy wymieszać z tym lub owym i voilà. Tylko po co? Sos czosnkowy jest prosty i szybki w przygotowaniu, z resztą domowa wersja pozbawiona konserwantu i wzmacniaczy smaku jest dużo zdrowsza. Mój syn, który jest absolutny wrogiem wszystkiego co mokre prócz trzech zup, zajada się tym sosem. Nie ważne ile go jest, on zje wszystko. Czasem przygotowuję mu kanapkę na którą składa się grzanka, sos czosnkowy  i  świeży ogórek. Robię gęsty sos, więc z powodzeniem może zastąpić masło. Do przygotowania małej porcji na potrzeby domowe, a nie na spotkanie towarzyskie potrzeba:

2 łyżki gęstego jogurtu naturalnego (typ grecki albo bałkański)
1 łyżka majonezu
1 łyżka siekanego koperku
1 ząbek czosnku
sól
czarny pieprz





Wszystkie wyżej wymienione składniki należy ze sobą wymieszać, wycisnąć ząbek czosnku, przyprawić solą, pieprzem i najlepiej odstawić do lodówki na jakiś czas, żeby wszystko się przegryzło. Nie ma tu żadnej filozofii. Z sosem pomidorowym jest już trochę trudniej. Do najszybszej wersji potrzeba zapuszkowanych, całych pomidorów bez skóry, wysokiego naczynia i blendera. Czasem zdarza się, że sos wychodzi za rzadki, wtedy trzeba go odparować i nie jest to wtedy szybki sos. Do jego przygotowania potrzeba:

2 puszki pomidorów
oregano
pietruszkę
kawałek cebuli
1 łyżka oliwy z oliwek
sól 
czarny pieprz

Możliwości dopasowania sosu do swoich indywidualnych preferencji jest wiele. Przede wszystkim należy pamiętać o dokładnym odsączeniu pomidorów. Walory smakowe podnoszą również świeże zioła. Przygotowanie to dosłownie kilka obrotów ostrza w blenderze. Wrzucam wszystko do wysokiego naczynie, zrobię kilka razy bzzzzy i po sprawie.  



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz